zaręczyła się z Jake’em, kandydującym na stanowisko burmistrza, i nadzorowała jego

skrzywdzić. Ją również. Nie mógł dopuścić, by się rozpłakała,
Wkrótce oboje zapomnieli o całym świecie. Oprzytomnieli dopiero po dłuższej chwili i zaczęli rozmawiać. Lysander usiadł w potężnym fotelu ze skóry i posadził ją sobie na kolanach.
wczesnym popołudniem.
Lucasem Dev-linem? - zapytał Connor.
stanem konta bankowego. Na razie zamierza skoncentrować
- Jeżeli się zgodzisz, będziesz musiała postąpić według moich wskazówek.
- Czego, świnie?
- Mówią, że współdziałałaś z Chopem Robichaux. Że uknułaś intrygę przeciwko Santosowi.
serce waliło jej jak oszalałe.
Wstała. - Ale muszę zamknąć biuro i jechać do domu. Dzwoniła
- Chcę, by zniknął z mojej drogi ten łakomy kąsek, za którym się tak uganiasz.
Pani Stoneham zaczęła się śmiać. Te śliczne błękitne oczy i złote loki kryły głowę nie od parady - dziewczyna okazała się nad wyraz inteligentna i pomysłowa. Zniszczyła nawet notes ojca z jej aktualnym adresem, wątpliwe więc, aby poszukiwania pani Hastings-Whinborough poszły tym tro¬pem, nawet jeśli zapamiętała, iż pani Stoneham się prze¬prowadziła.
- Nie, proszę poczekać! - krzyknęła Clemency. Arabella odwróciła głowę. - Nie rozumiesz, to poważna sprawa.
Tak naprawdę nie chodziło jej o lady Helenę. Spotkała ją kilka razy w Londynie i wiedziała, że ta dama nie zwróci żadnej uwagi na jej strój i fryzurę.

- Dobrze, a jak Erika się obudzi, pójdziemy do jubilera, wybierzesz sobie
- Do zobaczenia - rzekł i skierował się do drzwi.
wiedziała, iŜ jest to przejaw gniewu.
obiecałam klientce, że postaram się ją sprzedać w jej imieniu.
się niczym złodziej. Albo jak tchórz, którym przecież
- Oczywiście, milordzie.
łatwe...
- Panno Stoneham. - Brwi mężczyzny zmarszczyły się w grymasie skupienia. Ledwie dotknął jej dłoni i rzekł: - Czy przypadkiem nie miałem przyjemności spotkać pani wcześniej?
takie obszerne ranczo.
- Tak - poszukał jej oczu - dobre wspomnienia.
- Nie, ja... muszę z tobą porozmawiać. - Spojrzała na Jacksona. - Z wami dwoma. Mogę usiąść?
na drinka. Rozstali się przy drzwiach. Przytulił ją delikatnie
- Błagam cię, nie bądź taki sarkastyczny. Zdaniem Thorhilla jest to wielce prawdopodobne.
spać, o północy wciąż ślęczała przy kuchennym stole, próbując
- Gówno prawda - odparł spokojnie Chop. - Nic nie macie.